Daden

in Brood / by Marijn van Zon

juni 11, 2019

De wegen die we nemen zijn belangrijker
dan de doelen die we aankondigen.

Lopen maakt vrij

in Brood / by Marijn van Zon

juni 6, 2019

Het punt is dat je je tijdens het wandelen niet kunt verschuilen voor gedachten en gevoelens die opkomen. Ze kronkelen om je heen, je kunt niet anders dan ze toelaten. Je hebt verder weinig om je zorgen over te maken. Ja, je kunt een blaar krijgen en je hoed verliezen. Maar in principe maakt het lopen vrij. Er ontstaat ruimte voor al die gevoelens en gedachten die al zo lang om je heen cirkelen, en die je nu tegemoet kunt treden. Het is een bijzondere ervaring, vooral vanwege de energie die vrij komt tijdens de tocht. Lopen wordt een soort vliegen. Zelftwijfel mentale weerbaarheid. Ik voelde me toen ik zestig werd opeens kwetsbaarder, maar door het lopen heb ik meer vertrouwen gekregen voor het laatste stuk van mijn leven. (Martin de Vries, filmer van de film Camino, in Trouw, de Verdieping, 6 juni 2019, pag. 15)

Godzoekertje spelen

in Brood / by Marijn van Zon

mei 29, 2019

Eerst was er alleen maar God en Die verveelde zich. Dus wilde Hij graag verstoppertje spelen en daarom bedacht Hij de schepping om zich in te verbergen. Dat deed God zo goed, dat Hij nu al miljarden jaren zoek is. En de wetten van het verstoppertjes-spel eisen dat God intussen wel naar God moest blijven zoeken. Gelukkig vindt Hij Zichzelf zo langzamerhand terug in jou en in mij.
Zo legde de filosoof Alan Watts aan zijn kinderen uit wie God is. Mooi beeld. God is dus te vinden in onszelf. En in de ontmoeting.
‘Bron van Zijn die ik ontmoet in wat me ontroert. Ik geef je een naam opdat ik je een plaats kan geven in mijn leven.’ Ontroerd durven raken tijdens een ontmoeting, zonder weg te kijken of snel weer naar je masker te grijpen. Leeg, oordeelloos luisteren en kijken, ik heb geprobeerd er mijn vak van te maken.

(Annemiek Schrijver, Van het padje)

Is lopen voldoende?

in Brood / by Marijn van Zon

mei 27, 2019

Geen welstand begeer ik, noch liefde of hoop,
noch om een vriend te ontmoeten;
slechts de hemel boven me
en de weg onder m’n voeten.
(R.L. Stevenson, in: De Vagebond)

In proportie

in Brood / by Marijn van Zon

mei 19, 2019

Voor de wandelaar herkrijgt de aarde haar juiste proporties: in die zin is wandelen wezenlijk aardig.
(Hendrik av Korp)

Weglopen?

in Brood / by Marijn van Zon

mei 12, 2019

Komen we slechts in beweging als iemand ons achterna zit? Is alle lopen dan weglopen?
(Susan Sontag, in: De weldoener)

Welkom!

in Brood / by Marijn van Zon

mei 4, 2019

Kom

in Brood / by Marijn van Zon

april 29, 2019

Kom, jij en ik moeten samen eens wat wandelen.
(Shakespeare in: Henry VIII)

Aan het licht brengen

in Brood / by Marijn van Zon

april 22, 2019

Geen hand voor ogen, glibberig pad,
de grot is eng donker, doodeng.
De grot van het vooroordeel, van de uitsluiting,
het superioriteitsdenken, de discriminatie.
De grot van je armoede of je ziekte, of je grote gemis.
Geen hand voor ogen, glibberig pad,
bij elke stap kun je uitglijden.

Zo voel je je, klem zittend, opgesloten, ingeperkt
onbegrepen, ongezien, angstig.
En toch…., je moet verder, je moet eruit.
Stil staan is geen optie,
je niet verroeren, brengt geen vooruitgang.

Ergens zie je wel een lichtpuntje, daar in de verte.
Klein, maar ontegenzeggelijk.
Heb je de moed voor het eerste stapje naar het licht.
Durf je het aan, het pad met obstakels te gaan.
Om aan het licht te brengen, moet je wel op pad gaan.

Er is zoveel aan het licht te brengen,
onrecht, discriminatie, armoede.
Pasen is aan het licht brengen,
door een stap te zetten op het glibberige pad,
eerst een kleine stap en dan nog één.
Pasen is de belofte dat het pad niet onbegaanbaar is,
dat het eerder is gegaan.

Doe het maar, zet die eerste stap maar.
Wie durft, wordt voor vallen behoed.

Paul Oosterhoff