Voor je ligt het onbekende –
als je in beweging komt,
ontstaat de weg vanzelf
en weten je voeten waar te gaan.

Gelukkig de dienaar die zijn broeder evenveel liefheeft en respecteert, wanneer deze ver weg is, als wanneer hij bij hem is, en die over hen niets achter zijn rug zegt, wat hij niet met liefde in diens bijzijn kan zeggen.

(Wijsheidsspreuk 25 van Franciscus van Assisi)

Gelukkig de dienaar die zijn broeder evenveel liefheeft wanneer die ziek is en hem dus niets kan terugdoen, als wanneer die gezond is en hem wel iets kan terugdoen.

(Wijsheidsspreuk 24 van Franciscus van Assisi)

Toekomst is
verwachten
uitzien naar

Toekomst is
open handen
luisterende oren
kijkende ogen
een ontvankelijk hart

Toekomst is
toekomende tijd
wat nog verborgen is
gehuld in Gods licht
zien soms even

Toekomst is
de weg gaan
soms recht
soms krom
soms terug, om de hoek
soms stilstaan, wachten
aarzelen, afslaan

Toekomst is
geloven
bidden
hopen

Toekomst is
Gods Geest haar werk laten doen

(Hannah)

Streven naar geluk is mooi, maar het mag geen obsessie worden. Ook verdriet mag er zijn. Ook twijfels en gevoelens van eenzaamheid mogen er zijn. Ook mislukkingen en tegenslagen horen bij het leven.

In de jacht naar geluk en succes kunnen we onszelf soms voorbijlopen. We willen als vrije mensen het beste uit het leven halen en verwijten het onszelf als dat niet lukt. We spiegelen ons aan anderen, leggen de lat hoog en presenteren graag een perfecte versie van onszelf aan de buitenwereld. Alsof er een taboe rust op onzekerheid en tekortkomingen.

Maar niemand is perfect. Gelukkig maar.

Dit zeg ik ook tegen jonge mensen. Trek het je niet te veel aan als het eens tegenzit. Geef jezelf wat ruimte. Het is oké. Geluk laat zich niet dwingen. Het is ongrijpbaar. Het komt plotseling, als een geschenk uit de hemel.

Als we nagaan wat ons het meest gelukkig maakt, dan geeft bijna iedereen hetzelfde antwoord: de mensen om me heen. Familie en vrienden, maar ook mensen die je misschien nauwelijks kent en die gewoon aardig tegen je zijn.

Geluk zit in onze verbondenheid met anderen. Laten we elkaar daarom niet loslaten. Laten we naar elkaar luisteren en begrip tonen. Laten we elkaar troosten en moed geven. Het helpt als iemand je aankijkt en tegen je zegt: “Het is goed.”

Met een luisterend oor, een uitgestoken hand of een arm om de schouder geven we elkaar het mooiste geschenk dat een mens aan een mens kan geven. Niet alleen deze Kerst, maar ook daarna.

(Koning Willem-Alexander, Kersttoespraak 25 december 2019)

Hier en overal
gaan mensen
in alle weer en wind
door het leven.

Voor wie onderweg
gebeukt en
gebutst raakten
gekromd en verkrampt,
verwond en
verlaten,
roepen wij tot U.

Wees hen
met uw tederheid
nabij.

Heer, ontferm U!

(Margreet Klokke)

Goedheid is sterker dan slechtheid,
liefde is sterker dan haat,
licht is sterker dan duister,
leven sterker dan dood.
Hoopvol zijn wij sinds
Hij ons liefhad.

(Desmond Tutu)

De herfst strooit met goud.
De zon verlicht het goud.
Vertraag en geniet!

Gisteren was ik in het bos.
Op zoek naar drie bomen, drie bomen die ik gekend had.
Drie bomen die alle drie een tak hadden verloren.
Drie bomen die daar alle drie op een andere manier mee waren omgegaan.

Gisteren.
Vandaag heb ik ze gevonden.
De eerste boom was gaan treuren om zijn verlies en zei ieder voorjaar als de zon hem uitnodigde om
te groeien: ‘Dat kan ik niet want ik mis een tak.’
De tweede boom was erg geschrokken van de pijn en had maar snel besloten om het verlies te
vergeten. En ieder jaar voorjaar als de zon hem uitnodigde te groeien, groeide hij.
De derde boom was ook geschrokken van de pijn. Maar hij had gerouwd om het verlies. En het eerste
voorjaar dat de zon hem uitnodigde te groeien, had hij gezegd: ‘Dit jaar nog niet.’ Maar de zon kwam
het jaar daarop terug.
Nu zei de boom: ‘Ja, zon, verwarm mij zodat ik mijn wonde kan verwarmen, ziet u, mijn wonde heeft
warmte nodig, zodat zij weet dat zij erbij hoort.’
En het derde jaar dat de zon terug kwam, sprak de boom: ‘Ja, zon, laat mij groeien, want er is nog zo
veel te groeien.’

Na wat zoeken vond ik de drie bomen, of eigenlijk twee.
De eerste boom was klein gebleven. De plaats van de wonde was duidelijk te zien. Het was het
hoogste punt van de boom.
De tweede boom was geen boom meer. Een voorjaarsstorm had hem doen omwaaien. De plek van
de wond moest ik gaan zoeken. Die zat verstopt achter een heleboel bladeren.
De derde boom was het moeilijkst te vinden, want ik had niet verwacht dat hij zo groot en sterk was
geworden. Maar gelukkig kon ik hem herkennen aan de dichtgegroeide wonde die vol trots in het
zonlicht stond.

Evert Landwaard

Loat mie maar lopen (Daniel Lohues)

Regen of met zunne, ik blief onderweg
Regen of met zunne, ik blief onderweg
Niks in dizze wereld wat mij an t stoppen kreg
Ik gao verder he k ja altied zegd

Laot mij maar lopen, laot mij mar gaon
Want zo a k nou doe, zo heb ik altied daon
Laot mij mar lopen, laot mij mar gaon
Niks is slimmer as stille blieben staon

De iene löp nar Rome, de aander met de hond
De iene löp nar Rome, en de aander löp met de hond
Je hebben ok lui die lopen de hiele wereld rond
Het mooie van lopen
Je hebben de voeten an de grond

Laot mij maar lopen, laot mij mar gaon
Want zo a k nou doe, zo heb ik altied daon
Laot mij mar lopen, laot mij mar gaon
Niks is slimmer as stille blieben staon

Soms moe j eben umkieken
Hiel eben blieben staon
Want a j niet weten waor je weg kommen
Wee j ook niet waor a j hen gaon

Laot mij maar lopen, laot mij mar gaon
Want zo a k nou doe, zo he k het altied daon
Laot mij mar lopen, laot mij mar gaon
Niks is slimmer as stille blieben staon