Wandelen is een vorm van luchten van de ziel. Terwijl je voeten proberen meer greep op het pad krijgen, vliegen je gedachten steeds verder weg.

Ik loop mezelf elke dag tot een staat van welbevinden, weg van elke ziekte: ik ben al lopend tot mijn beste gedachten gekomen en ik ken geen gedachte zo bedrukkend of men kan er wel van weglopen. Dus als men gewoon blijft lopen, komt alles vanzelf in orde. (Filosoof Søren Kierkegaard, 1813-1855)

Ik hoef jou niet te vertellen wat lopen en langer doorlopen met je doet. Dat weet jij zelfs nog veel beter dan ik. Hoewel het de langzaamste manier van vervoer is, voel ik me veel zelfstandiger dan voorheen. Krachtiger-in-mezelf. Tegelijkertijd nog steeds open naar anderen.

Niks denken is ook een vorm van denken. Wandeldenken. Met een hoofd vol ruimte voor alles.

Een voettocht van duizend kilometer begint met één stap. (Lao Tse)