Je bent goed genoeg Je was het al lang Zelfs toen je het Nog niet wist.

(Citaat van Corien Wortmann-Kool, bestuursvoorzitter pensioenfonds ABP, in: FD persoonlijk, 5 december 2015)

Lopend sta ik stil bij wat ik wil. Ik kies geen weg de weg kiest mij. Ik leg mij neer bij het getij. (Thijs Hanrath)

Middag op de dag Mist over de vlakte Een flets zonnetje Mystieke vlakte

Voor de reis wens ik je dat de weg je tegemoet komt, de wind steeds in je rug is, de zon je gezicht verwarmt en milde regen je lichaam verfrist. En tot we elkaar weer ontmoeten, moge God je zacht in de palm van zijn hand houden!

Tijd alles bepalend nu minder belangrijk de tijd verlies grip Tijdloos

Dit wens ik je toe: iemand die van je houdt, werk dat je hand vindt, een toekomst die je wenkt en een waakzame engel aan je zijde.

Sta op en wandel. Bevrijd je van de zwaarte van het denken. En laat door je stromen alle gebaren van het groots en eindeloos bewegen dat het leven is. Want zie, de aarde draagt je met dezelfde zorg als toen je voor het eerst op eigen voeten stond. Licht gaat voorop, wenkend en zonder grenzen. Het wil verrassen, aandacht scherpen, ogen openen. En in de stilte van de schaduw blijft het wachten. Het wonder is de weg die een gebeuren wordt dat altijd verder wijst dan men vermoedt. Vindplaats van adem. Weefsel tussen mensen soms. Lente voor de ziel.

Voorjaarsgroen Heerlijk wandelen Hier en nu Genietend van de Schepping Zorgeloos

Als ik je vraag naar mij te luisteren en jij begint adviezen te geven, dan doe je niet wat ik je vraag. Als ik je vraag naar mij te luisteren en jij begint mij te vertellen, waarom ik iets niet zo moet voelen als ik voel, dan neem jij mijn gevoelens niet serieus. Als ik je vraag naar mij te luisteren, en jij denkt dat je iets moet doen om mijn probleem op te lossen, dan laat je mij in de steek, hoe vreemd dat ook mag lijken. Dus, alsjeblieft, luister alleen maar naar me en probeer me te begrijpen. En als je wilt praten, wacht dan even en ik beloof…

Palmzondag is het verhaal van twee gezichten. De twee gezichten in ieder van ons, voortdurend met elkaar in gevecht: kies ik voor mezelf of kies ik voor de ander, ga ik mee met de massa of ga ik mijn eigen weg, laat ik me ophitsen of blijf ik genuanceerd, ben ik vasthoudend of geef ik de moed op? Op palmzondag tonen hosanna en kruisig hem, aanbidding en bespotting, vasthoudendheid en verraad de mens. We zien onszelf in onze dagelijkse worsteling en we zien waartoe het kan leiden. Palmzondag is niet een dag van toen en daar maar een moment om stil te staan bij het hier en nu. Ons geweten wordt…

De stilte bewust toelaten en aandachtig zijn voor wat zich daarin bij jou aandient.