Soms is het leven een gladde asfaltweg Op andere momenten is het ploegen door mul zand en hopen – of misschien wel vertrouwen – dat je je ook dan gedragen mag voelen!

Wees niet bevreesd langzaam vooruit te komen, maar wel stil te blijven staan. (Chinese spreuk)

Sta op en wandel. Bevrijd je van de zwaarte van het denken. En laat door je stromen alle gebaren van het groots en eindeloos bewegen dat het leven is. Want zie, de aarde draagt je met dezelfde zorg als toen je voor het eerst op eigen voeten stond. Licht gaat voorop, wenkend en zonder grenzen. Het wil verrassen, aandacht scherpen, ogen openen. En in de stilte van de schaduw blijft het wachten. Het wonder is de weg die een gebeuren wordt dat altijd verder wijst dan men vermoedt. Vindplaats van adem. Weefsel tussen mensen soms. Lente voor de ziel.