Wandelaar en pelgrim

Ik ben een ervaren wandelaar… ik wandel graag en veel. Dagelijks alleen, maar vaak ook met een ander.

Ik ben een ervaren wandelaar… ik wandel graag en veel. Dagelijks alleen, maar vaak ook met een ander.

Ook ben ik een ervaren pelgrim. In 1998 maakte ik een pelgrimstocht drie maanden van Utrecht naar Rome en Assisi. In 2014 pelgrimeerde ik in een kleine twee maanden van Maarn naar Czestochowa (Polen).  Verrijkende ervaringen. Tijdens mijn tweede pelgrimstocht heb ik aan den lijve ervaren dat wandelen mij weer in contact met mijn levenskracht en levensenergie brengt.

Als pelgrim onderweg geef je zekerheden op, je geeft je over aan de weg. Je bent afhankelijk van de elementen en van de mensen die je pad kruisen. Ik heb onderweg veel goedheid ervaren. Die ervaren goedheid, de ervaringen in de natuur en de confrontaties met mijzelf waren voor mij het meest indrukwekkend. Deze ervaringen maken mijn alledaagse zorgen, en zeker ook het materiële, betrekkelijker. Deze tochten werkten voor mij verdiepend waardoor ik vandaag anders in het leven sta. Wandelen laat mijn ziel spreken! In het kader van mijn opleiding tot geestelijk begeleider interviewde ik zesentwintig pelgrims over hoe wandelen hun ziel deed spreken.

Volgens Dag Hammarskjöld is de langste reis de reis naar binnen. Voor mezelf kan ik volmondig beamen dat mijn burn-out in de periode september 2020-mei 2023 mijn langste en moeilijkste pelgrimsreis is geweest. Ik schreef hierover op 24 mei 2023 het volgende:

“Zoals je weet, gaat mijn ziel al jaren te voet. Ik heb letterlijk al verschillende lange pelgrimstochten gemaakt, maar de figuurlijke pelgrimstocht van de afgelopen jaren was de langste en de zwaarste. Misschien ook vooral omdat ik voor deze “pelgrimstocht” niet zelf heb gekozen en geen controle over de route en het tempo  had. Tijdens deze pelgrimstocht heb ik veel van wat me dierbaar was los moeten laten. Ik heb me er in de eerste periode behoorlijk tegen verzet, maar dat heeft me alleen maar bakken met energie gekost en niets gebracht. Het loslaten heeft pijn gedaan en doet dat soms nog. En ik kan jullie verzekeren dat het makkelijker is om fysiek vanuit Nederland naar Rome, Assisi of Czestochowa te lopen dan deze figuurlijke pelgrimsweg te gaan. Ik ben graag aan de wandel, maar wil dan wel graag doorlopen en meters maken. Het oude “Echternach”-processiemodel van drie stappen vooruit en twee stappen achteruit – en in mijn geval soms twee vooruit en drie achteruit! –  zal dan ook nooit mijn favoriete manier van pelgrimeren worden. De voorbije maanden kwam Echternach steeds meer in beeld, maar het aankomen in het centrum heeft nog een tijdje geduurd: de zwaarte verdween geleidelijk, maar de lichtheid liet nog op zich wachten.  Ik ben heel blij om jullie nu te kunnen laten weten dat ik het centrum van Echternach heb bereikt: licht, lichtheid en energie zijn sinds een paar weken weer terug. In eerste instantie was ik (de ongelovige) Thomas: ik kon en wilde het nog niet geloven en heb het maar aan een paar mensen laten weten, maar deze Thomas is inmiddels tot geloof gekomen. Ook deze pelgrimstocht is voltooid. En daar ben ik de Goede God en zijn biddend grondpersoneel ontzettend dankbaar voor!”

Deze geestelijke pelgrimstocht naar Echternach heb ik eind augustus 2023 afgesloten met een letterlijke zevendaagse pelgrimstocht per fiets van Veenendaal – via Kevelaer en Düren – naar Echternach en – via Eupen en Roermond – terug naar Veenendaal. Ruim 750 kilometer in het zadel. Een waardige en passende afsluiting.

Op 6 februari 2024 begon “mijn” Marijke aan een levensgevaarlijke pelgrimstocht als gevolg van een urosepsis met een onzekere afloop.  Na bijna zeven weken Intensive Care, ziekenhuis en revalidatiecentrum gaat haar pelgrimstocht gelukkig thuis weer verder.

Geestelijk begeleider

Naast wandelaar en pelgrim ben ik ook (wandelend) geestelijk begeleider. Wat doet een geestelijk begeleider? Ik help jou bij het gaan van jouw geestelijke weg, de weg die ieder mens gaat op zoek naar zingeving, naar die hij of zij “God” noemt.

Jij staat centraal. Het gaat om jouw geestelijke weg, jouw weg ten leven. Ik loop een stukje met je op en luister. Niet normatief, geen oplossing van problemen, maar gewoon… meegaan op jouw unieke weg en proberen jouw tochtgenoot te zijn. Op zoek naar verdieping. Serieus, maar af en toe ook met – gebruik van de helende kracht van – humor.

Mijn wortels liggen in de christelijke traditie en daar doe ik niet geheimzinnig over. Maar nogmaals jij staat centraal en het gaat om het vinden van jouw weg ten leven. Ik sta met een open mind in het leven en respecteer alle geloofsovertuigingen en levensfilosofieën die uitgaan van de fundamentele gelijkheid van alle mensen. Voor mij bestaat die fundamentele gelijkheid uit het accepteren en respecteren van de uniciteit/de eigenheid van ieder mens ongeacht zijn/haar godsdienst, levensovertuiging, politieke voorkeur, ras, geslacht of seksuele gerichtheid.

Voor alle duidelijkheid: ik ben geen psycholoog of psychiater (en wil dat ook niet zijn of worden).

Mijn achtergrond

Ik voel mij verbonden met de Schepping. In de natuur zijn werkt meditatief voor mij. Franciscus en Clara van Assisi hebben mij in mijn wezen geraakt en doen dat nog steeds. De franciscaanse spiritualiteit inspireert mij. Ik ben vier jaar minderbroeder franciscaan geweest. Mijn ziel is een pelgrimsziel.

De pelgrimstocht van mijn leven begon in 1963. Mijn wieg stond in een Brabantse boerderij aan het riviertje De Dommel.

Als bestuurskundige heb ik een aantal jaren bij de overheid gewerkt, zowel als financieel-economisch beleidsmedewerker als in de rol van leidinggevende. Daarnaast deed ik vrijwilligerswerk in de ouderenzorg en de crisisopvang van mensen met zelfmoordgedachten en/of -plannen.

Ik werk als bestuurskundig, financieel en juridisch adviseur voor contemplatieve kloosters. Daarnaast heb ik mijn eigen praktijk als geestelijk begeleider en ben ik beschikbaar als geestelijk begeleider voor het Huis van de Roeping.

Ik verzorg interactieve meerdaagse retraites voor groepen waarin de pelgrimsspiritualiteit en de pelgrimsweg centraal staan. Het beeld van het leven van ieder mens als pelgrimsweg brengt mensen letterlijk en figuurlijk in beweging. Thema’s als geroepen of misschien wel gedwongen om te gaan, niets of juist veel te veel ballast meenemen, samen onderweg, eenzaamheid, afzien, toch doorgaan en thuiskomen, spelen in ieder mensenleven een rol. Dankbaar maak ik gebruik van de doorleefde pelgrimsverhalen uit de christelijke traditie en de verschillende accenten van religieuze instituten binnen die traditie. De franciscaanse spiritualiteit is doordrenkt met het onderweg zijn. Franciscus en Clara van Assisi hebben het in hun ordesregels allebei over het in het leven staan als “pelgrims en vreemdelingen”. Een franciscaanse levenshouding die dus niet is voorbehouden aan de door de wereld trekkende broeders, maar die even zeer geldt voor de zusters die een besloten slotleven leiden. Pelgrim en vreemdeling als levenshouding, als hun manier om Christus – als de Pelgrim of Vreemdeling bij uitstek – na te volgen.

In februari en maart 2024 verzorgde ik drie bezinningsmiddagen voor de Zusters Clarissen van Klooster De Bron (Nijmegen) met als titel “Pelgrimstocht der zusters”, waarin ook hun besluit om het huidige kloostergebouw te gaan verlaten nadrukkelijk een plaats kreeg. Dat proces heeft immers ook alle elementen van een pelgrimstocht in zich: opbreken en loslaten, onderweg zijn en ergens aankomen en opnieuw wortelen.

In juni 2024 verzorgde ik de jaarlijkse drie retraitedagen voor de Zusters Augustinessen van Sint Monica (Utrecht) met als titel “Samen onderweg, met de pelgrimsweg in het hart.” In deze retraite kwamen uiteraard ook een aantal teksten van Augustinus over 0nderweg zijn aan de orde. De oudste deelneemster aan deze retraite was 102 jaar oud.

Als ik niet onderweg ben, voel ik mij thuis in het Utrechtse: ik woon met mijn partner Marijke in Veenendaal aan de rand van Nationaal Park Utrechtse Heuvelrug.

Opleiding, beroepsvereniging en gedragsregels

Aan het Titus Brandsma Instituut (TBI) in Nijmegen volgde ik de driejarige opleiding tot geestelijk begeleider. Ik ben op 24 januari 2005 afgestudeerd. Voor meer informatie over het TBI en de opleiding geestelijke begeleiding: Titus Brandsma Instituut.

Ik ben lid van de Beroepsvereniging Geestelijke Begeleiding, de beroepsvereniging voor Nederlandstalige geestelijke begeleiders en onderschrijf van harte de gedragsregels van deze vereniging.