Wandelen is de haast uit je hoofd halen en kijken wat er over blijft.

Elke etappe van de pelgrimsweg heeft zijn eigen ‘verrassingen’ ‘Het loopt zoals het loopt…. en het loopt altijd anders’ Uit: Het Graanvogeltje Kees van Luijn (1934-2016)

Gaan Door lanen En over wegen Zon, schaduw, wind, regen Onderweg

bladeren dobberen in stemmige tinten door een stille sloot drijvend langs een verwaaide boom die gaandeweg doorzichtiger wordt in mild oktober licht nu brozer en wat eenzamer lijkt zoals hij roerloos naar het water staart bij vlagen nog naar zonnige dagen reikt Bert

Wandelen getuigt van een burgerlijke ongehoorzaamheid in een samenleving die zowel in het arbeidsproces als bij het vervoer snelheid verafgoodt… De wandelaar volgt de zonneklok en de biologische klok van het lichaam… Wandelen betekent de volheid van het zijn zoeken… Wandelen is de enige manier om werkelijk aanwezig te zijn in de wereld. Lopen is gaan op het ritme van een bloem die zich opent. (Michel Jourdan en Jacques Vigne, Lopen loutert, 2003)

Luister naar de wijsheid van je hart. Je hebt geen ander kompas. (Herman Andriessen)

Als er twee wegen zijn, neem dan de moeilijke, want op de gemakkelijke is het meestal dringen.

Ga je mee op pad over hoopvolle wegen naar verbondenheid (Bert)

– Gezegend – Jij die mij zoekt mij aanroept en inroept, mij vraagt, smeekt, dankt en looft. – Gezegend – Jij die in stilte mij vindt en bij jou binnenlaat als vriend – tochtgenoot – Gezegend – Jij, mens, mijn grote liefde – Gezegend. –

Het leven snelt voorbij aan wie in haast reist. (Sean Russel)

De stilte is de slaap die de wijsheid voedt. (Descartes)

Geen enkel levenspad, is een rechte weg.