Brood

Vroeg in de morgen
zijn wij gegaan
en troffen
een prachtig
verstild
ongerept
landschap
aan

Sta op en wandel.
Bevrijd je van de zwaarte
van het denken.
En laat door je stromen
alle gebaren
van het groots en eindeloos bewegen
dat het leven is.

Want zie,
de aarde draagt je
met dezelfde zorg
als toen je voor het eerst
op eigen voeten stond.
Licht gaat voorop,
wenkend en zonder grenzen.
Het wil verrassen,
aandacht scherpen,
ogen openen.
En in de stilte van de schaduw
blijft het wachten.

Het wonder is de weg
die een gebeuren wordt
dat altijd verder wijst
dan men vermoedt.
Vindplaats van adem.
Weefsel tussen mensen soms.
Lente voor de ziel.

Wees niet bevreesd langzaam vooruit te komen, maar wel stil te blijven staan. (Chinese spreuk)

Soms is het leven een gladde asfaltweg
Op andere momenten is het ploegen door mul zand
en hopen – of misschien wel vertrouwen –
dat je je ook dan gedragen mag voelen!

Op weg gaan
Zware rugzak mee

Vertrouwen in gastvrijheid groeit
Delen van je overvloed

Gaandeweg ontdekken
dat alles wat je thuislaat, is meegenomen!

Dat allen die een kruis dragen
kracht naar kruis krijgen

Geef hen draagkracht
en zodra dat kan kracht om op te staan
onder het kruis vandaan

Dat kracht krijgen om op te staan zij…
die onderdrukt worden….
vervolgd worden….
genegeerd worden….

Dat de stommen mogen spreken…
dat de doven mogen horen…

Dat ook mensen….
die eenzaam zijn
die depressief zijn…
met zelfmoordplannen of -gedachten
een helder licht aan het einde van hun tunnel mogen ontwaren
dat hen kracht geeft om door te gaan

ZALIG PASEN!

De stilte bewust toelaten en aandachtig zijn voor wat zich daarin bij jou aandient.

Palmzondag is het verhaal van twee gezichten.
De twee gezichten in ieder van ons,
voortdurend met elkaar in gevecht:
kies ik voor mezelf of kies ik voor de ander,
ga ik mee met de massa of ga ik mijn eigen weg,
laat ik me ophitsen of blijf ik genuanceerd,
ben ik vasthoudend of geef ik de moed op?

Op palmzondag tonen
hosanna en kruisig hem,
aanbidding en bespotting,
vasthoudendheid en verraad
de mens.

We zien onszelf in onze dagelijkse worsteling
en we zien waartoe het kan leiden.
Palmzondag is niet een dag van toen en daar
maar een moment om stil te staan
bij het hier en nu.

Ons geweten wordt gewekt:
ben ik dienaar of heerser,
zoek ik macht of bescherm ik wat kwetsbaar is,
hoe standvastig ben ik,
hoe sterk sta ik in mijn keuzes,
hoe ver durf ik te gaan?
Wat roep ik: Hosanna of kruisig hem?

Als ik je vraag naar mij te luisteren en
jij begint adviezen te geven,
dan doe je niet wat ik je vraag.
Als ik je vraag naar mij te luisteren
en jij begint mij te vertellen,
waarom ik iets niet zo moet voelen
als ik voel,
dan neem jij mijn gevoelens niet serieus.
Als ik je vraag naar mij te luisteren,
en jij denkt dat je iets moet doen
om mijn probleem op te lossen,
dan laat je mij in de steek,
hoe vreemd dat ook mag lijken.
Dus, alsjeblieft, luister alleen maar naar me
en probeer me te begrijpen.
En als je wilt praten,
wacht dan even en ik beloof je
dat ik op mijn beurt naar jou zal luisteren.