Wandelen is het meest natuurlijke tempo van de mens. Wandelen is het tempo van het onbewuste. Ik wens je vaak het tempo van het onbewuste in 2018!

Een mensenleven valt als een herfstblad, God raapt het op.

Ik ga lopen tot de zon komt Tot de zon me achterhaalt Lopen tot de zon komt Tot ‘ie straalt…

Leven is lopen (Anky)

We moeten vaak rennen, vliegen, vallen, opstaan en weer doorgaan… Maar we zouden ook tijd kunnen nemen om te lopen, om te gaan…. Vanaf deze handwijzer op de Wijkerweg bij Maarn is het 3 1/2 uur gaans naar Amersfoort en 2 1/2 uur gaans naar Wijk bij Duurstede…. Wat een zegen als je daar tijd voor maakt en jouw ziel te voet laat gaan!

Zegen mijn benen Dat zij mijn lichaam Mogen dragen Tot in lengte van dagen

Moge de weg je zeggen: volg me maar Moge de ster je zeggen: richt je vaart op mij Moge de grond je zeggen: bezaai me Moge het water je zeggen: drink me Moge het vuur je zeggen: warm je Moge de boom je zeggen: schuil in mijn schaduw Moge de vrucht je zeggen: pluk me, eet me. En als je de weg kwijtraakt; geen vaste grond meer vindt en dreigt te verdrinken; Als het vuur is gedoofd en je kou lijdt in een nacht zonder sterren; Als de bomen kaal, zijn en je honger en dorst hebt, dan moge zijn STEM je zeggen: Wees niet bang, Ik zal er zijn. (Zegengebed…

Heb je dat ook wel eens, dat gevoel dat je alleen bent, dat je eenzaam en verlaten langs de weg zit, als een reiziger uit lang vervlogen dagen? Heb je dat ook wel eens, dat gevoel dat je, moe gewacht, terug op weg gaat, zelf op zoek? Heb je dat ook wel eens, dat gevoel dat je, aan een kruising van wegen, voor iemand die daar langs de weg zit, de lang-verwachte bent? Heb je dat ook wel eens, dat gevoel dat je samen met anderen op weg gaat, en dat samen op weg gaan deugd doet? uit : Als een pijl door het leven, gebedenboek, 1981 Lannoo

Jubel op zondag Samen aan tafel Verraden door een vriend Dood

Ik wens je…. Sterke schouders om de zorgen van vandaag en morgen te dragen en om de pijn te ondersteunen die je voelt. Alerte oren om de roepstem van je hart te horen en om de noden van je buren te herkennen. Onvermoeibare voeten om je eigen levensweg te gaan en om de mens die je verwacht te bezoeken. Stralende ogen om het mooie in de Schepping te zien en om de Heer in de mens naast je te ontmoeten. Open handen om wat mensen je in vertrouwen bieden te ontvangen en van je eigen overvloed te delen. Een glimlach om je grote en kleine zorgen te relativeren en om wie…

Leer mij je te bewandelen Stap voor stap Met gesloten ogen Om te voelen Dat je zacht bent Of zo hard als de rotsen Die ik zag Met mijn ogen open Leer mij je te lopen Als de dag mij toelacht Met haar warme zonnestralen Maar ook als de dag koud is De regen valt En het asfalt Lang en saai voor mij uitreikt Wijs mij hoe je loopt Als ik verdwaal In al je kleine wegen Die soms nergens toe leiden Of juist te lang blijven hangen Op het pad dat ik al ken Geef mij moed als ik niet durf Wanneer je langs de diepten loopt En ik dreig…

Dat wij mensen mogen zijn met ogen die kunnen aanzien met oren die kunnen luisteren en een mond die kan aanspreken met een hart dat bewogen kan zijn met handen die zich openen met voeten die je tegemoet komen. Zo zijn wij gezegend en elkaar tot zegen.