In troebel water groeit zij, onweerstaanbaar aangetrokken door dat licht dat zij niet kent, maar wel voorvoelt en dat aan haar trekt, haar aantrekt, haar omhoog heft, en haar uitnodigt op te klimmen en dat zij plotseling ontmoet, wanneer zij door het wateroppervlak breekt. Dan bloeit zij op in schoonheid en niets kan haar beletten om te geuren. (Auteur onbekend)

Niet dat je weg puur over rozen gaat, dat je nooit tranen van spijt voelt dat je dagen zonder pijn en smart zijn, nee, dat alles wens ik je niet toe.   Maar wel is mijn wens dat je mag groeien in wie je bent, met de gaven die God je gegeven heeft. Dat ze het hart van je geliefden met blijheid mogen vervullen. ik wens je in vreugde en smart Gods nabijheid blijft zoeken, dat Hij je mag zegenen overvloedig en rijk.

Mensen gevraagd om de vrede te leren waar geweld door de eeuwen model heeft gestaan. Mensen gevraagd die de wegen markeren waarop alles wat leven geeft verder kan gaan. Mensen gevraagd om hun nek uit te steken voor een andere tijd en een nieuwe moraal. Mensen om ijzer met handen te breken ook al lijkt het ondoenlijk en paradoxaal. Mensen gevraagd om hun stem te verheffen verontrust door een wapen dat niemand ontziet. Mensen die helder de waarheid beseffen dat wie mikt op de ander zichzelf ook beschiet. Mensen gevraagd die in naam van de vrede voor behoud van de aarde en al wat daar leeft wapens het liefst tot een…

En terwijl wij ons druk maken om Jezus een plaats te geven in ons bestaan of onze kerststallen, of dat niet meer doen en zeggen dat we Hem soms niet meer zo zien zitten, zit Hij zelf neer op onze drempel en vraagt ons als een mens op de vlucht om asiel, om bad en bed, om werk en brood, om mensenrecht. Hij is iedere man en vrouw die geen huis, geen eten en drinken heeft, die ziek is en eenzaam. En Hij fluistert ons in: al wat je hen doet, heb je ook mij gedaan. Al wat je hen onthoudt, heb je ook mij onthouden. Hij komt ons tegen van…

Wakker worden. Open ogen voor het ongeziene lijden van vertrapte mensen. Helderheid van geest die het spel van elk voor zich doorziet. Open oren voor de vraag achter de woorden, voor het roepen dat gesmoord voor het nieuws dat wordt verzwegen. Open oog en oorvoor de botten van hoop die ontluiken als groene twijgen in volle winter: de stappen naar vrede, de inzet die gratis is, het groeien van verbondenheid, het stem krijgen van kleine mensen. Open hart voor de Stem die vanuit mensen en structuren diep in jou blijft roepen tot je opstaat,een keuze en de ommekeer maakt naar God en mensen toe. Wakker worden en opstaan met de kracht…

Ik heb gehoord dat velen van jullie op een wonder zitten te wachten, een wonder, dat ik, God de wereld zal redden. Maar hoe zal ik redden, zonder jullie handen? Hoe zal ik kunnen recht spreken, zonder jullie stem? Hoe zal ik liefhebben, zonder jullie hart? Vanaf de zevende dag heb ik alles uit mijn handen gegeven, heel mijn schepping en heel mijn wondermacht. Niet jullie, maar ik wacht nu op het wonder. Luc Gorrebeek

Zeven maal om de aarde gaan als het zou moeten op handen en voeten. Zeven maal om die éne te groeten die daar lachend te wachten zal staan. zeven maal om de aarde gaan. Zeven maal over de zeeën te gaan schraal in de kleren, wat zou het mij deren, kon uit de dood ik die éne doen keren. Zeven maal over de zeeën te gaan, zeven maal om met z’n tweeën te staan. (Ida Gerhardt)

Zoeken naar wat is geweest en nooit meer zal zijn is terugkijken met een glimlach soms ook met wat pijn herinnering van verleden met de blik naar het heden.

Zeg me dat wandelen fantastisch is. Zeg het niet alleen, overtuig me ervan. Je weet, ik ben niet altijd al te moeilijk te overtuigen. (de laatste regels van het gebed “Opdracht” van Robert Francis)

Wat mij betreft vormt de goddelijke presentie – of het nu gaat om de lengte, de breedte, de hoogte of de diepte – de kern van de spiritualiteit. Zij is een ervaringsmogelijkheid die het mijns inziens verdient opengehouden te worden. Wanneer spiritualiteit een glas-in-loodraam is, waardoor het licht zich breekt in kleuren, dan is de Godservaring daarbinnen een kristal waar de speling van het licht schittert. (Kees Waaijman)

De loop van ons leven wordt bepaald door vriendschappen, die ons door struikgewas leiden, langs platgebrande bossen voeren, ons heuvels doen beklimmen en ons door dalen laten klauteren. Een vermoeiende reis, maar het gezelschap is goed. (Stuart en Linda MacFarlane)