Hoe zoiets kleins, zo’n effect kan hebben. Niet te vatten. Wat gewoon was werd niet de norm. Wat onvoorstelbaar leek werd realiteit. De wereld draait op volle toeren haar baan door Coronaland. Drijft mensen uiteen. Wanneer komt deze invasie tot stilstand, neemt men elkaar weer bij de hand?” Zr. Mirjam van Schaik osc, 6-4-2020

De natuur viert uitbundig Pasen alsof er geen virus in het land is. Vanaf gepaste afstand: Zalig Pasen!

Tijdens het wandelen neemt de kosmische klok het over van de mechanische of digitale. Gaandeweg raken de zintuigen hun te veel aan prikkels kwijt, verruimt de blik op de omgeving en de wereld en voelt de wandelaar achter het rationele een loslaten van wat hem aan elke dag en zijn gewoonten bindt. Als lichaam en geest in eenzelfde cadans geraken, zorgt dat voor een staat van welbevinden. (David Le Breton)

Ga in de kracht die je gegeven is in eenvoud in vrolijkheid in vriendelijkheid op zoek naar liefde en de Geest zal met je gaan.

De mens blijft vreemdeling op aarde, de korte tijd dat hij leeft. Hij is zwerver. Wie altijd thuis blijft in eigen land zal zich wat minder bewust zijn dan iemand die veel reist. En wie in het buitenland woont, geraakt nooit ergens thuis, terwijl hij tevens wel overal thuis kan zijn. Hij is balling geworden die zichzelf trouw moet blijven, want alleen hij of zij zelf is menselijke oriëntering geworden tussen wisselende mensen in onderscheiden culturen. (Antoine Bodar)

Wandelen kan een recept zijn voor nietsdoen. Dat betekent immers niet dat je stil blijft zitten. Het gaat erom dat je een bepaalde routine opzoekt waarin je je gedachten vrij kunt laten. (Ivana Ivkovic)

Mijn vader zei al wijselijk dat wandelen leidt tot een gezond leven, betere gesprekken en verbinding met elkaar. Dat ervaar ik ook. Lopend let je minder op elkaars gezichtsuitdrukking. Je ziet bijvoorbeeld non-verbaal geen afwijzing of scepsis. Dat vergemakkelijkt het gesprek. Het praat opener, zeker in een mooie omgeving waar de natuur het ritme bepaalt. (Twan Huys)

Al lopend raakte mijn hoofd leeg, er kwam ruimte alles ging stromen. Ik loste vraagstukken op waar ik al tijden in vastzat. Wandelen maakt me creatief. Wandelen is verslavend. Ik loop dagelijks. Eerst dwarrelen er nog duizend gedachten door mijn hoofd, maar na een tijdje raken ze op de achtergrond en ordenen ze zich. Als ik thuiskom, heb ik de planning voor de dag klaar. Dat uurtje wandelen win ik zo ruim terug in mijn productiviteit! (Bregje Schipper)

Pelgrims zijn mensen die in beweging zijn, onderweg door streken en landen waar niet hun thuis is en – impliciet of expliciet – op zoek naar iets dat niet altijd duidelijk of helder is, maar waar een innerlijk kompas de richting aangeeft. Als pelgrim zoek je betekenis, inzicht, heling of bevestiging van het zoeken naar een andere weg dan die je tot dusverre gegaan bent. Daarom ben je als pelgrim anders dan een toerist. Je zoekt een antwoord op diepere vragen die de kern van je bestaan raken. Pelgrimeren vraag om een open houding naar jezelf en naar wat de voorzienigheid (“God”) voor jou kan betekenen. Je moet open staan voor…

Wil je even de prikkels kwijt, bijvoorbeeld van het thuiswerken en al het coronanieuws? Dan is een blokje om van dertig minuten, met name in de natuur zeer geschikt. De natuur en het bewegen stimuleren je brein, waardoor je even afleiding kunt zoeken. Dertig minuten is wel het minimale, hoe meer hoe beter. Houd je daarbij uiteraard wel aan de geldende maatregelen rond het coronavirus (ga alleen op pad, houd minimaal 1,5 meter afstand als je andere mensen tegenkomt en vermijd drukke gebieden). (Han Baeten, voorzitter van de Stichting Bewegen voor je Brein)

Een wandeling het kan, het mag, het is goed voor iedereen. (Premier Mark Rutte tijdens zijn corona-persconferentie op 21 april 2020)